Beni gülümseyiþimden astýlar anne. Umudun hiç yeþermediði, hep titrek ve nasýrlý bir elde tohum kaldým. Ne düþtüm topraða ne de su oldum Beni cenneten çalýp bu cehenneme niye attýn anne.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Deniz Pınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.