MAVİYE BOYALI SARI SAÇLARINA AĞLASAM İNCE İNCE

Savrulurken yüreðim ölümün hýrçýn yamaçlarýna doðru,
Çarpsa göðsümdeki dermansýz yüreðim, sebepsiz hasretinle.
Eserken delicesine ruhumun fýrtýnalarý
Küçülürken gün ýþýðýnýn esaretinde gölgelerimiz
Aðlarken terk edilmiþ yavru kuþ misali
Hissederken ölümün soluk nefesini,
Kaybolup giderken sessiz hayalin gözbebeklerinde.
Birden rüzgârýmda daðýlýrsa maviye boyalý sarý saçlarýn.
Yüreðime aðýr aðýr dokunsalar,
Alýp götürseler ruhumu buralardan.
Gün olsa göçüp gittiðimiz topraklara karlar yaðsa,
Hüzünlense birden geceleri masum kardelenler,
Ardýmýzdan aðýt tutsalar,
Soðuk bir Aralýk gecesi mezarýnda huzur bulsalar.
Sessizce kapansa topraðým, dargýn, küskünce.
Þafaklarýn matemi hep bizimle olsa.
Gençliðimizin süpürdüðü topraklar dile gelse hep birden,
Bizim þarkýmýzý mýrýldansalar yüreklerinde içten içe,
Yüreðimize gün doðsa topraðýn altýnda o gece.
Sayýklasalar kurumaya yüz tutmuþ donuk bakýþlý, bitkin papatyalar
Baykuþlar topraðýmýza göz kulak olsalar,
Ama bizi birbirimizden ayýramasa ebedi dünyamýz.
Dokunsam ýþýl ýþýl maviye boyalý sarý saçlarýna,
Ama hiç buluþamasa bakýþlarýmýzýn gizemindeki göz bebeklerimiz
Delicesine sarýlsalar ellerimiz hiçbir zaman kopmayasýna.
Seni arasam gökyüzüyle topraðýn altýnda bir yerlerde,
Göðsüme ayrýlýk hançerini saplayýp çýkartsam seni sonsuzluðun ötesine.
Aðlasam yýkýlsam gidiþinin ardýndan,
Ertesi gün topraðýný elimde ufalayýp sýmsýký sarýlsam.
Ne çare ki ayrýlmýþtý yollarýmýz,
Ne çare ki sen benden habersizce baþkalarýnýn ellerinde savrulurken saçlarýn,
Kara kaplý silahýn namlusuyla sýksam beni hüzne boðan kaderime…

Sosyal Medyada Paylaşın: