ŞİİR BAKIŞLIM

Ne zaman sana dair þiir yazmak geçse içimden,
Nefesim buz kesiyor, daralýyorum,
Kayýp gidiyor heceler dilimin ucundan,
Daha mýsra olamadan
Can çekiþiyor kelimeler,
Yarým kalýyor her þey,
Aþkým,
Hüznüm
Sevincim.

Bazen düðüm düðüm olmuþ mýsralarýn arasýnda
Bir korku büyüyor içimde,
Hüznüme meydan okuyan çýðlýklarým
Ürpertiyor yüreðimi,
Ýç çekiþlerime yenilmeden
Haykýrmak istiyorum tüm benliðimle,
Sevdamý, Umudumu, Hayallerimi…

Yeter artýk!
Dökülsün bir çýrpýda yýllarýn yorgunluðu,
Ve kaybolsun gözlerinin güzelliðinde..

Ah þiir bakýþlým…
Sendeki beni düþünmeden,
Yazabilsem bendeki seni,
Belki anlatabilirdim
En güzel þiir olduðunu,

Keþke;
Mýsra mýsra okuyabilsen beni,
Görebilsen yüreðimin öyküsünü
Ve duyabilsen bu aþkýn türküsünü,

Keþke..
Kalbinin en güzel köþesinde
Papatyalara arkadaþ edip
Saklayabilsen,
Koklayabilsen,
Hissedebilsen bu aþký

Ah sevgili ah…
Anlatmak istiyorum, anlatamýyorum,
Çýkmaz sokaðýn tam ortasýndayým,
Bir yaným; aþk var koþ diyor,
Bir yaným; ateþ var yanarsýn kaç diyor,
Güzelliðin dur diye haykýrýyor karþýmda.

Anlayacaðýn ikilemdeyim,
Þiir mi yazsam;
Seni mi okusam þiir diye…

Erdal EBEM
25.08.2021

Sosyal Medyada Paylaşın: