MEÇHUL SEFER

Yolum düþtü meçhule, yollar sormaz halimi,
Andan uzak kalmaya, mecal kalmaz bilesin
Namým batsýn yerlere, seyre durdum zalimi,
Þaþkýn gezen yüreðim, haber salmaz bilesin.

Ay siman gitmez oldu göz ucumda duruyor,
Yalnýzlýk matem sanma, seni bana kuruyor,
Eðdim baþým önüme, gelen geçen soruyor,
Alným açýk pak benim, âlem gülmez bilesin.

Raydan çýktým bir kere meçhuldür artýk adres,
Recm edilmiþ kalbimi, saklamaz kemik kafes,
Yollar bitmek bilmiyor, yolculuk büyük heves,
Nemrut ateþ yaksa da, maþuk ölmez bilesin.

Ýnce ince dokudum aþk denen bu kilimi,
Islanmaz gözyaþýyla, böyle yazdým ilimi,
Lale sümbül ekledim, yok eyledim ölümü,
Þaný kalsýn bu aþkýn, ilmek yýlmaz bilesin,

Mahrum kalmýþlýðým var, sýrra kadem bildiðim,
Levh-i mahfuzda saklý, en son nasýl güldüðüm,
Elem ince bir nakýþ, gözyaþýmla sildiðim,
Eller görür halimi, aþkým solmaz bilesin.

Derdim büyük dedikçe, aklým gider ahtýma,
Divane bir haldeyim, melal düþmüþ bahtýma,
Yar görmesin yaramý, yaram merhem tahtýma,
Ram olmuþ olsam bile, kimse bilmez bilesin.

Elden ayaktan düþtüm, korkarým ecel yakýn,
Irgat oldum meydanda, görünce düþme sakýn,
Ýlk sana yârim dedim, nedir bilmem merakýn,
En tutkulu aþktýn sen, eller silmez bilesin.

Nice zaman oldu bak, aklým kalmýþ gözünde,
Matem deðil bendeki, gözüm durur yüzünde,
Merhamet beklemedim, aþkýn yanan közünde,
Firgatli sevdam demiþ, sensiz olmaz bilesin.

Aþýk firgatli/Erdal EBEM

Sosyal Medyada Paylaşın: