SEVGİLİDEN SON SESLENİŞ

Suallerin yalnýzlýðýydý kelimelerin ardýna saklanan.
Bir turna misaliydi insanlar yalnýzlýðýn içinde hapsolan,
Koþulsuzluðun yýkýcýlýðýydý ardýna bir selamý bile.
Bir gün çýka geldi eski Yeþilçam filmlerinden çýkma sevgili
Aþkýný nice zamandýr acýlý ruhunda taþýdýðý belliydi.
Kaç vakit geçtiyse o son buluþmadan,
Kaç günler boyu yolunu gözlediyse Karadeniz’in hýrçýn dalgalarýyla savaþaraktan,
Gün oldu gurbetten büyüttüðü güllerle dayanmýþtý kapýsýna.
Duymamýþtý sevgili þairin sessiz çýðlýðýný.
Birden kapý aralandý zamaný durdurmuþçasýna.
Evinin köþesinde eskimiþ fotoðraflarla döþenmiþ kapkaranlýk bir evdi oysa.
Her yan þairle geçirilmiþ zamanýn sessiz esintili kareleriyle bezenmiþ gibiyken;
Bir an geldi daldý þair adeta kör oldu, nutku tutuldu.
Evin orta yerinde bir mektupla iliþtirilmiþ solmaya hazýr iki tane güldü gözüne iliþen.
Þairin geleceðini hissetmiþ gibiydi sevgili.
Kör oldu þair, kulaklarý duymaz oldu
Eðildi durdu öylece yüreðinden kan damlýyor gibiydi .
Sevgilidendi bu mektup,
Sevgilinin topraðýndan önceki son sesleniþiydi.
Dehþet sarmýþtý her yanýný,
Sanki topraðýydý elinden aldýðý bir yarýsýný.
Mektup dile geldi, efsane olup þairin ruhundan þiirlere iþlendi
Þiirlere renk oldu, topraðýn rengi gibi kapkaranlýk satýr oldu.
Ve gün oldu þair o gece sevgilinin topraðýyla buluþtu.
Lakin yüreklerden sýzýsý hala bitmedi, bitmeyecekti.
Dermaný olmayan bir hastalýkla uðurlanmýþtý þairi sevgilinin diyarýna o gece.
Zaman geldi topraðýndan iki tane gül sivrildi,
Köþe baþýnda koca bir çýnar dile geldi.
Gün geldi uzak diyarlardan bir ozan duyu verdi bu sesi.
Zaman su olup akarken insanoðlunun dilinde bu aþk türkü olup ölümsüzce tütüverdi…

Sosyal Medyada Paylaşın: