yarýn benim doðum günüm sanki hüznün ikinci, benim ilk günüm gelmek istemez gibi dünyaya zor gelmiþim kim bilir ne acýlar çekti annem kucaðýna alýncaya dek örtene dek baþýma ak tülbenti
her insanýn bir doðum nedeni vardýr derim yapacaðý bir iþ, üzeceði, sevindireceði bir- iki kalp bir ’ben’ ile kalamaz hiç kimse bir yürüyüþ kaç kiþiyi takar ardýna bir söz kaç yüreði etkiler kaç kapý açar, kaç pencere, kaç insan öyleyse çýkacaðý tepeyi iyi belirlemeli insan hesaba katarak iniþi
nedense aklýma baþka iniþler geldi birden baþka sendeleme, köreliþler, düþüþler inse de kurtulsak dediklerim var arasýnda bir soluk alsak özgürlükte takýlarak kelebeklerin, kuþlarýn kanadýna uçsak uçsak
hiç doðum günümü kutlamadýðýn geldi aklýma elimden tutup pasta kesmediðimiz sahi çaðýrsam gelir misin koyar mýsýn elini elimin üstüne..
zor..
01. 09. 2021 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.