ellerini tutmayý özledim. konuþmadan yürüdüðüm kaldýrýmlar. bomboþ cadde ve sokaklarýn sessizliðinde. yine bir baþýmayým. eskiden olduðu gibi. kaldýrýmlar bile yokluðundan haberdar. görmelisin nasýl belli ediyor sensizliði. çýk gel artýk her neredeysen bir baþýma koyma beni. sensizlik çok zor. bir kez daha enkaza döndürme beni. baðlanmýþým sana anlasana. her yerde sen varsýn. her þeyde sen. gelip bitirsen bu özlemi. elimi tutsan eskisi gibi. yürüsek birlikte adým, adým her yeri. cadde ve sokaklarý tüm kaldýrýmlarý. sen konuþsan ben dinlesem býkýp usanmadan. gözlerine baksam elin elimdeyken. uyusam dizlerinde yýllarýn hasretiyle. saçlarýmý okþarken ellerin. uyanmasam hiç kalsam öylece. sen gözlerinde kaldýðým. seni çok özledim... çok.
Mehmet Demir 29.08.21 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.