Kilitlediðin kapýlar arkasýnda kaldýðýmdan beri
Umudum da o kapýlarýn ardýnda
Seninle birlikte örtülü
Oysa inanmak deðiþtirebilirdi her þeyi
Ve savaþmak yalnýzlaþtýrmazdý kimseyi
Þimdi
Karanlýk ve uzun bir yolculuk bana baðýþladýðýn
Koþarak çýktýðým merdivenlerden yürüyorum
Artýk...
Ýleriye dönemeyiþim
Koþmak yerine usullamak basamaklarý
Ruhumu okþamamdan
Gittiðin zaman býraktýðýn boþluk
Bir merdiven boþluðundan çok daha karanlýkmýþ
Tersine yürüdüðüm daha çok yolum var
Ellerimin teri kendi avuçlarýma akýyor
Ancak…
Kollarým yalnýzlýðýna kucak açýyor
Ayakkabýlarým birbirlerine tökezleniyor
Bacaklarým çaresizliðine dikleniyor da
Baþka kimse yürümüyor kaderimden
Geri döndüðümde soluklanabileceðim bir sandalyem yok
Bacaklarý kýrýlmayan arkadaþlarým
Arkama yaslanabileceðim bir ailem
Rahatýma bakabileceðim bir tanýdýðým yok
Yine de avazým çýktýðý kadar yürümeye devam ediyorum
Avazým yine, sadece kendime çýkýyor
Ve…
Kendimle konuþmama inat
Kendimsizliðe susuyorum