Karanlýðýn fethedemediði
defne tomurcuklarý bizi bekliyor
meleklerin suratýnda Ay þavký
dokunup kalabalýða desem ki;
’’merhamet acý acý aðlamakta,
hilebazlýk üzerine inþa edilen zafer
cahilin yolunu açmak için eðildi’’
Sokaklarýn karanlýk girintisinde
anne öpücüðü tatmayan çocuklar
kundaða sarýlmayan yeni bebeler var
kýþlarý ýsýtan anne sütü yerine
maddeye mahkûm köle ruhlar
cehalet hastalýðýndan uyanýp
zayýf düþenin iradesine parlýyor..
Nerede bulabilirim memnuniyeti
kalbimin zarafetini ihsan eyle Rabbim
sesime bir lokma ekmek kokusu sun.
Âdemoðlu kendi özünden ayrýldý
aç kalmaktan deðil açgözlülükten
geçen yýllar hýrsýzlar, katiller yarattý.
Gittiðim her yerde, Seni aradým
iyiliðin kalbi, yoksulun ellerine saklan
aðaçlarýn altýnda yataðan zenginlikle
dergâhýnda býrak yürüyeyim
alýkoyma beni doðum yerimden
umut þafaðýna sürülür alným
ellerimi üzerine koydum
Göðsümde eylül ezgisiyle, bir de
akarsu yankýsý duysunlar...
Ümmühan YILDIZ