Yine selâ veriliyor bu sabah
on gündür arka arkaya
ruh kuþlarý uçuyor semaya
kuþsuz bir kafes gibi kalýyor dünya
bir de ruhsuz bedenler var ortada
bin yýllýk uykuda
aralanan göz kapaklarýna
kurulurken evren
birer düþ adým hepsi hepsi
göçe kalktýklarý yer
bedenim denilen ayrýcalýktan sýyrýldýkça
serilecekler oysa çürüdükleri topraða
kalbi ölmemiþ ruhu sönmemiþ olanlarla
sýrlar denizinde uyanmayý beklerken
yýldýzlarýn altýnda..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.