Bir Ülke Yakmak
Bir Ülke yakmayý,
Kaðýttan yaptýðýn gemiyi, uçaðý yakmak gibi,
Oyun mu sandýn sen?
Yeþilini, mavisini, beyazýný, kahverengiyi,
Çapadan keskin, kýlýçtan beter, pis ellerinizle,
Sarýya, kýzýla, karaya çevirdiniz!
Ormanlarý tutuþturduðunuz elleriniz,
Dünyanýn en pis yeri!
Ýki avucunuzda biriktirdiðiniz,
Onca ah, onca can, onca kin, onca nefes, onca gelecek,
Günü gelince sizden hesap soracak!
Bir ülke yakmayý,
Soba yakmak mý zannettin sen?
Egoist ruhlarýnýzla nefretinizin esiri oldunuz!
Cennet vataný cehenneme çevirdiniz!
Kötülüðün maþasý olmuþ ellerinizin,
arasýna dolsun vebali bütün acýlarýn!
Bu topraklar, bu aðaçlar, bu hayvanlar, bu insanlar, bu gökyüzü,
Günü gelince sizden hesap soracak!
Bir ülke yakmayý ne sandýn sen?
Bir son mu, bir yok ediþ mi?
Günah dolu ellerinizle,
yaktýðýnýz o topraða karýþacaksýnýz bir gün!
Yaktýðýnýz vatan ise yeni ormanlarýyla,
kýyamete kadar yaþayacak!
Sonsuza dek var olacak!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.