Hiç bitmeyecekti!.. içim sýzlýyordu,
Bitmedi ama/ yar þimdi bunlar neyin nesi?
Sen, yüreðime akýyordun/ iþliyordun,
Gül gibi tenime dökülüyordun…
Ve ben uzun gecelerde yalnýzken,
Yoksundum sensiz günaha bile…
(belki de yalan da güzeldi, seninleyken.)
Hiç bitmeyecekti!.. bak yine ben geldim,
Yanýnda uzak- deðilken belki sendim…
Sana “düþme” desem, biliyorum düþeceksin,
Ve sen… sýrtýmda sadece yalnýzlýk varken “gel!”
(belki ben olmamýþ biçimde ama sen gel.)
Bak yine ben geldim/ dayandým yüreðimle,
Sev(me)sende ben þair deðilim/ biraz þiir yazdým sana…
Varsýn… Yüreðim sadece seninle yansýn!