KAVUŞMAZ AYRILIKLAR MEVSİMİ
Karanlýkla kuþatýlmýþ gibiydi ayrýlýklar
Kimi zaman kaybolup giden hayali bir sevgilidir içten içe acýtanlar
Hasretin yaralarýdýr her gece uyumadan kanatýlanlar
Oyuncaðýný kaybetmiþ bir bebek gibi sözler kesik ve darmadaðýn
Suskunsa ayrýlýklar dile gelmiyorsa yaþanmýþlýklar
Hangi zaman ki o bilinmez zaman
Kayboluyorsa bir bir gemilerin rýhtýmlarýnda âþýklar.
Maziler yüklenirken ufacýk kor olmuþ sözcüklere
Belki eski bir hediye o hayalden geriye
Kavuþmak ayrýlýk mevsiminde imkânsýzlýðýn yýlgýnlýðýnda
Birleþmeyen eller yüreklerde saklanmýþ adeta bir hançer edasýyla
Gözler ki geminin ardýna baka kalmaktan donuk bir heykel
Ne zaman aðlayacak olsalar bu yaþlar sellerden de beter.
Ayrýklar ki mateme tutkun,
Kavuþmalar ki hiç bu kadar mý ölümüne suskun.
Ýþlerken zaman, düþerken bir bir mevsim yapraklarý
Belki bu son bir ümittir yoksa ölümün nefesidir yakýn.
Kaybolurken gemi ufkun karanlýk gölgelerinin peþinde
Bu son bir ayrýlýk mevsimi deðildir aramýza girecek ölüm adýnda biri diye.
Belki âþýklardý sonsuz ölümün eþiðine yakýn,
Bu dünyada kavuþamadýlar belki ahirettir buluþmanýn bize yakýn.
Yýðýlýp kalýrken bedenim solarken son ayrýlýk yapraklarý,
Artýk bir kavuþma alameti gibidir
Belki son bir bizedir umut.
Keþif siz denizler, bir türlü birleþemez yollarýmýzdýr bize düþman
Kayýp denizlerde gömülürken bir bir sýð sulara
Kaçamak vakit kalmadý ayrýlýklarýndýr ahý bu son nokta.
Denizler dillenirken bir an
Diplerinde bilinmez bir ruhtur canlanan kayýp gemilerin ardýndan
Mazilerdir bu dünyanýn adýna sürülmüþ leke
Maziler ki ayrýlýklarýn ardýndan son söylenecek hece.
Kelimeler yýðýlýrken ruhun derinliklerinde
Ayrýlýklar mevsimidir aþkýn sonsuzluðundaki engeldir ki
Ýki dünya arasýndaki perdenin çýkmazýnda
Solan son mevsim yapraklarýnda sürüklenir olur ayrýlýklar mevsimlerinin aczinden geriye…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.