Dörtnalayım
Sanmakla baþlýyor dediler
Sananlarla saydým kendimi
ne Yusuflar geçti
ne de Yakuplarýn gözyaþlarý dindi
Aktýkça ceketimin iç cebine
Damlalar halinde kayboluyor þimdi
Astarý desen, çaputtan ibaret olduðunu biliyorsun deðil mi?
Bulmakla baþlýyor dediler
Bulanlardan saydým kendimi
Ýçimdeki atý bilirsin
Hiç terk etmedi kederini
Terk etseydi dörtnala
Vapuruna binip
Yusuf’uyla olurdu þimdi
Vapurun bacasýna nal dikerdi
Yelesi iplik
Tüm hayali onu düþlemek mi
Düþleyenlerden sandým kendimi
Kurguladýðým külfeti
Bir tüfek gibi omzuma yerleþtirip
Bacadaki nal baba gibi geri tepti
Dörtnala koþan atým
Aþina olan, intikali yerinde sayan
Beyhudelerden avlanan kýzýl beygir
Orak ayýnda yananlara koyun beni
Nadasta biten güllere deðil
Sonra ölene deðin sanmakla geçiyor dediler
Sonra atlarý ararken eriyorum
Vazgeçmenin yeni tanrýsýyým ben
Ýðneyi bulmak için samanlýðý ateþe veriyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.