D A L A M A N
Nicedir efkârlý, nicedir durgun
Umarsýz uzaða bakar Dalaman.
Saymadým yediði kaçýncý vurgun
Aðlaya çaðlaya akar Dalaman.
Suyundan kananlar, doyanlar hani?
Yerleri, gökleri yuyanlar hani?
Hýçkýrýr, sesini duyanlar hani?
Kahýrla bendini yýkar Dalaman.
Zamane tepkisiz, duyarsýz, gafil
Uzaktan duyulmaz birazcýk eðil
Gayda çeker ama Ümmü’ye deðil
Bahtýna aðýtlar yakar Dalaman.
Gediz’i düþünür hüzne gark olur
Menderes, Ergene… içi burkulur
Ahvale baktýkça caný sýkýlýr
Kahýrla boynunu büker Dalaman.
Çevrede katliam gayrý kum gibi
Arsýzý, yüzsüzü doldurur cebi
Suçu gelin etsen çýkmaz talibi
Pisliði dibine çöker Dalaman.
Nereden nereye hey Anadolu
Harami kuþatmýþ köprüyü, yolu
Oklanýr gövdesi, kesilir kolu
Derdini ummana döker Dalaman.
Taný ve tedavi belli nitekim
Yaraya neþtersiz, merhemsiz hekim
Neylesin adalet daðýtan hâkim
Tabutuna çivi çakar Dalaman.
Ezelden ebede geçerken zaman
Olana bitene tanýk asuman
Ve çaðlar boyunca nasýlsa insan
Tastamam öylece kokar Dalaman.
17.07.2021
Salih ERDEM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.