MAVİLİKLERİN DERİNLİKLERİNDEN KALMA ESKİ BİR AŞKIN MAZİLİ YOLCULUĞU

Çok sevdiðim denizlerdi seni benden alan
Belki eski bir acýydýn geçmiþin derinliklerinden kalan.
Belki mutluydun sonsuzluðuna ulaþýrken
Belki de benden ayrý yetimdin gözlerimden akan yaþlarýn ardýndan.
Ölümündü ikimizi birbirimizden ayrý tutan
Kaç sefer ki gecenin kör saatinde kaybolduðun denizine gelsem
Üstümde aðýr bir gökyüzü, sözlerimin ardýndaysa sana söylenmemiþ kelimelerim.
Öylesine güzel bakardý ki masum gözlerin
Kim derdi sevdiðin maviliklerde ebediyete kavuþacaðýný
Kim bilir?
Yorgun yýlgýn bedenimle gömüldüðün sularda dalýp gider olurken gözlerim,
Kaç zaman geçseydi unutamam o beni sevdiðini söyleyiþlerin.
Ruhum aðýr bedenim iþkencelerin esaretinde
Kaçamak vakit kalmadý söyle beni de alsýn o sevdiðin maviliklere!
Yýðýlýrken bedenim susarken donuk bakýþlarým
Kaç gecedir ruhumdandýr gelen nidalarým!
Sen ki maviliklerin efendi kýzý, bense kara topraklarýn yoksul prensiysem
Söyle kaç zamaným kaldý bu son buluþmamýz üzerinden.
Ruhlar ki acýlarýn aþkla mücadelesine gebe
Söyle o mavilikler neden beni de almaz bu niçin diye
Gökyüzü aðýr bir taþ yýðýný, mavi denizlerse adeta lav
Maviliklere bir beden daha uðurlandý bunun adýdýr acýklý hakikat!

Topraðýmdýr beni sensizliðine avutan.
Kaç zaman geçtiyse bilinmez bu can sanadýr hayran.
Bedenim soðuk, ruhum adeta buzdan ceset
Elimde ise sana dair taþtan oyma bir kalp,
Ýçimde derin özlem,
Ardýmda yetim kalmýþ kimsesizlerim
Kaybolan koca bir yaþam
Ve adýna mavili aþklar konulan iki insan
Sonunda bir beden olup maviliklerde buluþtular…

Sosyal Medyada Paylaşın: