Yaşamın yüreği

saf/sýn
beyazý bitmeyen yüce daðlarýn gibi
ayýramazsýn karanlýk kelimeleri
ancak geceyi doldurmasýnlar hafýzana
bilsin ve çeksin elin kulaðýný


yüzüne korku
diline kasvet bulaþtýran
baþýboþlarla dolu olsa da ortalýk
bu dað, bu taþ, bu yolla yetinme


yürüyüp gitmen
yalan yanlýþ masallarý yok etmen için
tek bir çöpün dahî kalsa elinde
tutuþturmaya çalýþ aydýnlýðý
ve diren/ hep diren geceye


düþün çocuk
gökyüzü mü daha derin
yoksa deniz mi
senin topraðýn neden kurak


harabeler deðil ki senin kaderin
kamburun olmasýn
zaman bahçendeki yükün
kabullenme bunu hiçbir zaman
döndükçe yüzünü acýya
o sana hep bir býçak sýrtý unutma


bir aþký kanatlandýrýrken
nasýl bastýrmak gerekse öfkenin sesini
öyle çoðaltmalý kalemin umutlarýný
yoksa, büyüyen bir intihar lekesi þakaðýnda
tesellisiz açan her kara güne
diz çökmüþ bir kölesindir/ unutma


hadi sapla hayatý kalbine
güzden arta kalan senden
bir beþinci zaman var
var edeceksin biliyorum bunu


nasibi sudur ömrün
biraz talih biraz sen
ister çoðalt ister azalt

yaþamýn yüreði herkeste baþka atar
ancak
zaman dolduðunda toprak aynýdýr
ölüm ne bey ne de kul ayýrýr



Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir


Sosyal Medyada Paylaşın: