karþýda üstünü bulutlar sarmýþ dað önümü kapayan eðreti çadýr futbol takýmlarýnýn renkleri yeniden asvalt dökülen yol evimin önündeki küçük park araç sesleri yoldan geçenler ve ara sýra görüntüme eklenen köpekler birbirlerine havlamalarý her þey olaðan
olaðan çalýþan bir kýzýn el- kol sallayarak girilip öldürülmesi ’yarým kalan kahvaltý’ adeta bunu doðal sayan açýklama’lar bir annenin aðýtý
sonuna kadar hayýr diyememem önüme serilen yoldan baþkasýnda yürüyememem koþamamam ’artýk yeter’ diyenlerin yanýna
bir yerde hayat ipi düðümlenmiþ sanki o düðümden ileri geçit yok ’geçit yok’ derin bir nefes almama artýk bir kelebek arkasýnda koþamasam da çaput baðlamasam da dilek aðacýna
nasýl kalýrým bilmiyorum böyle sevgiden uzak kahýrlarda bir sen gölgesi bile olmadan ellerimi ovuþturarak gözlerim uzaktaki daðlarý delerken oturmak çaresiz bir dað gibi üstüme kapkara yýðýlmýþ bulutlarýn altýnda..
24. 06. 2021 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.