Gecenin sessizliðinde griye boyanýnca þehir, birleþmemiz radikal olacak. Bir þairin þiirine binip Meryem’in kederine gideceðiz Parmaklarýmýzýn üzerinde. "þþþ" Ýsa uyanmasýn. Uyusun yeryüzü, Çýldýrsýn þeyhim Çünkü bazen bir aðacýn gölgesine dolanan sarmaþýk gibi seni efendim sanýyorum. Bahar kokusuna uyanan nar çiçeklerini yýldýz sandýðým gibi. Acýný çekerim çok kere, çok kere daha çekebilirim. Allah göstermesin. Amin Aklýn çokluðu cehennemdir diyorum, gülüyor Bukowski Hep birlikte Tagore’ye öyküleniyoruz Bahçemizde papatya yok Ona da dua ediyoruz Sonra Nütemberg mahkemesinde "toplumun deliliðini" anlatýyoruz Gülüyor Nietzsche, majesteleri kýzgýn Biraz korktuk Olsun Hem küçükken peygamberdim, saklambaç oynarken yitirdim Tanrý’mý Bu kasabanýn þerifi kimse havaya iki el ateþ etsin kafam daðýlsýn Çýkayým bu þiirden Amin
Pynst.
Sosyal Medyada Paylaşın:
babadergo1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.