Çocuk

"Hatýrladýðýn ve bakmayý sevdiðin

tek þey olan gözlerimi unuttuðunda..."


Kapat nehrin gözlerini, aðlamadan durulsun.
Hayali kurulsun küçük adýmlarla, kaldýrýmsýz koþan bir çocuðun.
Siyahtan ve kýrmýzý,sýcacýk.

"beni her unuttuðunda
gündelik kahroluþlarla"

ve kasým ,aralýk ve fýrtýna.
daðýtýr yüreðini, yüzyýllardýr sakin denizin.
ki aþk, daima bir ihtilal iken çocuðun gözlerinde,
çamurdan oyuncaklar,ipler,tebeþir tozu, asfaltlar...

"Ve seni,her zaman hatýrladýðýmý
unuttuðunda..."

Aç gözlerini zamanýn.
Nehir býrak orada kalsýn.
Ýçinden ormanlar aksýn.
Aðaçlardan kibritler,
yüreklerden tütün sarýlsýn.

"Ne çaðrýþým ne i mge."

Sonra yine mayýslar, haziranlar.
Zorlar...
Hep zordular.
Bunlar yazlar.
Ellerim ise her an bentlere taþ.
Yakmak lazým ormanlarý, çekmek lazým ciðere.

"Nihayet suya indirip tüm kederi büyük bir gemiyle...
Biliyorsun sonu gelmiyor"

Ve o çocuk .
siyah ve kýrmýzý.
Zamanýn kulaklarý.
Nehir ve ellerim.
Zaman,nehir ve düþgözlerimiz.
Aðlasýn zaman, simsiyah ve kýpkýrmýzý.
Ve kasým, aralýk, fýrtýna...
Sosyal Medyada Paylaşın: