kararan gökyüzü gibi karardý içime eklenen sözsüz uðultu berbat bir mevsim, yýl toplantý yapamýyor iki kiþi nasýl aðartalým bu günleri konuþamadan
günler ne kuþuydu bilmem uçurulmak istendi park bile galata kulesi gülmek istiyorum týkanýyor boðazýma
sormak istiyorum aþý nerede aþý? ya kime yapýlýyor, etkisi fazla aþý
kim kimi dinliyor sahi sesimi duyuyor mu baþka bir ses aðlasam aðarýr mý gökyüzü eþlik eder mi cýrcýr böcekleri en karanlýk yerinde gecenin sabah gelir mi? aðarýr mý gün?
haber alamýyor yerinden kýmýldamayan kadýn bir kanala odaklý adam yeþiller pembeler geçiriliyor önünden gözünü alýyor þatafat
ýþýðý göstermediler bu karanlýðý yok etmiþ millete umudu öldüremediler ama and içti ayaklarý altýnda çiðnemeye daðlarýna sinen karanlýðý!
23. 03. 2021 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.