Ey gönlümün semavi dini! Ey kalbimdeki uslanmaz kavmin Tek peygamberi! Gitme!
Ki bilirsin beni Ölsem de "Gitme!" diyemem sana N’olur sen yine de gitme...
Beni Yedi büyük günahýn Sancýsýna Mahkum etme... Gülistanî yüzünden Mahrum etme...
Bilirim Helâka sürükleyecek Bu ayrýlýk bizi...
Ne sen bilmediðin diyarlarda Gül olup, Bir daha rengârenk açacaksýn Ne de ben bülbül olup Gelip konacaðým dalýna...
Ýkimiz de yaban ellerde Hoyrat dillerde Ayrýlýða kurban gideceðiz iþte...
Halbûki... Halbûki ben... Daha tek harfini bilmediðim bir dilde Kimsenin anlamadýðý Ne þiirler yazacaktým gözlerine Gözlerimle...
Biliyor musun? Alfabelerin yokluðunu Tarif edemediði yerdeyim Artýk sevgili... Cümlelerin gözü kör Dili lâl, kulaðý saðýr... Hiçbir satýrda Denk düþmüyoruz gayrý seninle...
Ahh! Ýyi deðilim sevgili... Gel.. Gel de toprak at üstüme...
" Seçkiye, beðenen ve eleþtiren herkese teþekkürler.."
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mervan Tan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.