Riyakarlar ayýn dört evresi gibi insanlara bakarlar, Yel nereye eserse oraya iki adým öteden koþarlar. Alýþýk olmadýðým yüzsüz tavýrlar, menfaat; insanlarý buna zorlar.
Sorsan sanki gemisi karaya vurmuþ bir korsan, Noksan insan þeytanlaþmýþ duygulara uysal. Salýnýn batýran hayvan deðil, iki yüzlü bir insan.
Sanma ki tek yüzlüler, özü sözü dünyalýk olmuþ dürzüler, Boþa bakan yollarda ki gözler, ova misali düzler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
AhmetDönmez Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.