Sevgi, sevenin alnýna yazýlan bir kaderdir, Aþk ise sofranýn tadý tuzu biberi gibidir. Gönlüm senle açýlan seninle kapanan bir devir, Orta çaðlar da kalmýþ saray aþký gibi etmesin bizi zehir.
Ben sensiz, sen de bensiz, bir dal misali kýrýlsa mýsralardan kalýr mýsýn sessiz ? Ardýna bakma boþ ver, kal benle düþünmek yersiz. Kalbim düþüncelerine tutsak ve hapis. Ayýn 4 evresi gibi eþsiz ve benzersiz.
Judonun ilk kuralý gibisine olan yek sevgim, Menekþe kokunu içine çekmektir tek derdim. Ellerin ellerime deðince ben ben deðilim, Resmini anlatsam þiirime, tutsak kalýr bu kalemime ellerim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
AhmetDönmez Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.