Zaafýmdýr o kara gözler, Esirin oldum, çýkar beni bu ateþten. Yardýr yürekteki parçayý sahiplenen, Ne de zordur dokunamadýðým o pamuk gibi eller. En güzel boncuktur o en güzel gözler. Prensesler ülkesin de þehrini arayan prenses.
Kýzma bana, küsme de, darýlma da, Aldýn beni gülüþünle beni kendimden. Leyla deyip mecnun oldum sana, Býrakman seni bir ömür boyunca , Ýlkbaharým olup sonbahar da sarýl bana. Mesafelerle konuþma, aklýmdan bile yakýnsýn bana.
BÝLAL ASLAN.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
AhmetDönmez Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.