Günüm kararýr hava kararýrken, Kararmýþ kara kýzýl bulutlara, Kararsýz kalamam doðam gereði, doðaya yapýlanlara.
Gökyüzü küser kapatýr kendini, Ay gibi parlayan yýldýzlara; Kuþlar þahittir bu sýrlara, Görse de söylemez aciz insanlara.
Manzarasý kirlenir bacada ki dumanla, Pas tutar çýkartamazsýn; soluduðun havayla. Doðan güneþ öç alýr küresel ýsýnmayla, Sevdiklerinden olursun aðlarsýn yana yana.
Kara kara düþünme sakýn bu olaylara, Hatasýz kul olmaz demiþ Orhan Baba ! Unutma! Bakarsýn bað olur, bakmazsan gezer çöller de akbaba, Kara toprak üstüne ekilmesin artýk bu DOÐA.!
Sosyal Medyada Paylaşın:
AhmetDönmez Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.