DÜŞTEKİ HÜZÜN

Düþünüyorum
Hangi aðacýn dalýnda diner yorgunluðum.
Hangi yaðmurlar döker yapraklarýmý.
Zamansýz eserken rüzgar.
Savrulup gider bir bilinmeze.
Duygularým karma karýþýk.
Yetim kalan dallarda hüzün.
Kopan yapraklarda yanmýþlýk.
Ve hüzün...
Sadece aðacýn dallarýnda deðil artýk.
Dalýndan kopan yaprakta.
Güneþi beklerken.
Düþen yaprak gibi.
Usanýp rüzgardan.
Yeþil rengin hasretinde.
Yaþananlar hayaldi sanki.
Zamansýz düþen kar gibi.
Beyaz örtüye bürünmüþken her yan.
Kar altýnda kalmýþ gibiyim.
Nefesim tutulurken.
Düþüyorum dalýndan.
Sen seslenirken.
Ben susuyorum...
Susuyorum.

Mehmet DEMÝR
02.02.2021 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: