VAZODAKİ GÜLLER

Gül güzellikti
Güzellikse gülde gizliydi
Vazolarda ölüm fermaný yazýlýrken.
Dikenli tellerle sarýlmýþtý gül bedenler.
Baktýðýmda huzur aldýðým renkler.
Ve o unutulmaz anlar.
Yok olup gidecekler öylece .
Düþen yapraklarda hazan var.
Bedenlerde dallarda ise hüzünler.
Naifti güller
Ve zariftiler
Ýncelikliydi kokularý ve çok çeþitti.
Uzaklardan bir esinti gibi gelir zamansýz.
Acýmasýz bir el uzanýrken güle
Dikenler kifayetsiz kalýyordu.
Bir vazoya mahkum edilirken güller ölüyordu.
Gül ve diken ayrýlmaz ikili.
Onlar ayný bedende iki aykýrý kadim dost.
Ayný yerde baþlayan hayat ayný yerde son bulurdu.
Kim bilir kimindi o acýmasýz eller.
Vaktinden önce uzananlar.
Ömrü kýsa olur güllerin.
Gül ve çiçek
Ölümün karþýsýnda en zayýf gerçek.
Eðilip kalmak ise çaresizlikti.
Kokularýn diyarýnýn gülleri solup durur.
Vazolara mahkum edildiðinden bu yana.
Renklerinde huzur bulduðum o güller yok artýk
Kokularý da eskisi gibi etkili deðil.
Her dalýndan kopan gül biri için soluyordu
Birileri için güller ölüyordu.
Tükeniyordu yavaþ,yavaþ kokularýn aslý.
Nesli tükeniyordu güllerin,çiçeklerin.
Soluyordu o nazik bedenler vaktinden evvel.
Yeniden baþlamak için
Vazolarýn süsünü almak
Dikenli tellerden arýndýrmak gül bahçelerini.
Miski amber kokularýný hissetmek.
Gül nazikti
Naifti.
Ve zarifti
O gül bahçelerinin süsüydü.

Mehmet Demir
27.01.2021 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: