TÜRK ÇOCUĞU

TÜRK ÇOCUÐU
Uyan tatlý uykundan, yorgan aðýrdýr sana
Kaldýr nazlý baþýný, dünya bekliyor seni
Kýtalara sefer var, yoldaþtýr Hýzýr sana,
Yalnýz sema, yer deðil, derya bekliyor seni.

Altaylardan Alplere uçarken akýn akýn,
Hangi uðursuz kesti, tarih oldu son akýn.
Bu hâl sana uyar mý, kendine þöyle bakýn.
Amuderya, Aral, Nil, Tuna bekliyor seni.

Nice namert dillerle uyuttular kaç asýr.
Pire yapýldý deve, saf altýnlarsa bakýr.
Senin çektiðin derdi, çekemez yüz bin katýr.
Asya’nýn erenleri yaya bekliyor seni.

Düþmanlarýnla adýn, yakýþmýyor yan yana;
Yüz yýl “barýþ” desen de karýþýrlar dünyana,
Unuturlar mý sandýn çýkmayýnca meydana?
Geçmiþten yarým kalan sayfa bekliyor seni.

Merhametle anýldý, altýn harfli Türk adý.
Dindirdi nice yüz yýl, dünyadaki feryadý.
Ýnan ki belli deðil, sensiz hurmanýn tadý.
Mecnun’unu kaybetmiþ Leyla bekliyor seni.

Neþesi yoktur sensiz, dünya denen bu yurdun;
Ceylanlar, terkedilmiþ merhametine kurdun.
Ýman, vatan, devletin, dünyaya bedel ordun.
Osman Bey’in gördüðü rüya bekliyor seni.


Þöyle bir bak, görürsün, tarihin aynasýna.
Atan deðil mi giden, Avrupa ortasýna?
Yakýþmýyor hapsolmak, Üç deniz arasýna.
“Kýzýlelma” denilen sevda bekliyor seni.

Titre de gel kendine, dostun var düþmanýn var…
Çaðlar açmýþ kapamýþ, dünyalarda þanýn var.
Zerre kadar düþünme, kalbinde imanýn var.
Mübarek sefer için Mevla bekliyor seni.

Destan desem, az gelir; efsaneyse dar sana.
Yeryüzü tarlan, bahçen: okyanus, pýnar sana.
Hak yolunda oldukça Peygamber’in yâr sana.
Bir ümmeti sýrtlayan dava bekliyor seni.
Ünver PAZARLI
Sosyal Medyada Paylaşın: