YUVA

YUVA
Acý acý bakma ey sevgili yar!
Bu kadar sitem etme ne olur!
Her þeyin dünyada bir zamaný var,
Vuslatla hicran iç içe olur.

Zaman bir yolcuydu; yaþadý gitti.
Yuvamýzda koyduk hikayemizi.
Güz günü baþlayýp, bir kýþta bitti,,,
Yüreklerde kaldý yýllarýn izi.

Fani olduðumu gösterdi bana,
Koynunda kaç yýl yaþadýklarýmýz…
Bazen baba oldun, bazen de ana.
Ben gideyim, yaþa hayatý yalnýz.


Duvarda yapýþýk resmim var sanki
Nefesimiz sinmiþ her bir odana.
Ömrümüz bu yerde baþlamýþ gibi,
Yýllarý emanet býraktýk sana.

Elveda demeye varmýyor dilim,
Bir tarih geride böyle kalacak,
Bu yerden bir akþam vakti gidelim,
Ey mahzun evimiz , sen kal sýmsýcak!
Ünver PAZARLI


Sosyal Medyada Paylaşın: