şükür

ÞÜKÜR
Nasýl gölgemiz var bilemem amma,
Hain, gaddar, zalim olmadýk þükür.
Arý yýrtýklara olsak da yama,
Kâr bilip üç top kýl yolmadýk þükür.

“Nasýlsýn?” deyip de hatýr sorana;
Ýnandým rüyamý hayra yorana;
Doðru söylese de ballandýrana.
Gülüp geçtik, kusur bulmadýk þükür.

Laleler açýlýr yanaklarýmda,
Goncalar söyleþir kulaklarýmda,
Servinin gölgesi þakaklarýmda
Kuru yaprak gibi solmadýk þükür..

Meyhaneye düþse bile yolumuz,
Mest-i elest için kalkar kolumuz,
Ne sýrtlan dostum var ne de bir domuz,
Haram bostanlara dalmadýk, þükür.

Yüz türlü tuzaðýn bin türlü yüzü,
Ýmaný kasteder çýkan her sözü.
Allah’a vakfettik biz gönlümüzü
Dekolte ruhlara salmadýk, þükür.

Turizm denince Yunus, Mevlânâ,
Tasavvuf olunca bul bin bahane;
Hak âþýklarýný sanma divane.
Biz aklý þeytandan çalmadýk, þükür.

Keramet, dallardan ak ipek ördü,
Denizler toz oldu, daðlar köpürdü.
“Peygamber Miracý rüyada gördü.”
Diyen ahmaklara kalmadýk þükür.

Risalet denizi yýkar ruhumu;
Bu ilahî dava böler uykumu,
Harcýmýn mayasý bilsem de kumu,
Taþlaþan kalplerden olmadýk þükür.

Ünver PAZARLI




Sosyal Medyada Paylaşın: