MAZİDEN KALMA ÇOCUKLUK ÖYKÜSÜ

Bir vakit dalýp gitsem derin rüyalara
Akýp gitse aðýr aðýr zaman
Geçerken ruhlarda hissettirdiði masumane hayaller
Hikâye olup masal hayatý yaþamýþ tüm cümle çocuklar
Zamanýn birinde hissedilen eski düþ kýrýklýklarý
Eski tozlu raflarda kalan neþeli resimler
Kaybolan bir çocukluðun masalýmsý hikâyesi
Etrafý taþlarla çevrelenmiþ bir düþ sýðýnaðýndan taþan derin sözcük yaþlarý
Akýn akýn kaybedilen bir çocukluðun feryadýdýr iþte
Çocukken geçtiðin sokaklarda hissedilen yýkýmlar
Anýlarda sahnelenen o eski merhum insanlarýn sureti
Koskoca bir yaþamýn azýlý iþkence yüklü hazinliði
Ne düþler vardý o vakitler
Daha sekiz yaþýnda bile deðilken
Toza boðulurken zaman
Yorulurken bu fani beden
Sahipsiz kalýrken bu sokak
Yorgun düþerken nefesin
Feryatlarý kuþatýrken o yalnýzlýðýn çemberini
Gözlerden süzülürken aðýr aðýr yaþlar bilinmezlikte
Uykunun derin bir köþesinde sarsýlýrken bedenin
Kâbuslar kuþatýrken seni
Solarken bahçende büyüttüðün güller
Ufacýk bir fýrtýnaya bile direnemeden yiten koskoca yürekler
Kaybolurken hayatýn derinliklerinde
Arkadaþlar o eski dostlar kim bilir neredeler?
Kaybolan bir çocukluðun öyküsüydü iþte
Aniden dururken kalbin yalnýzlýðýnda
Sefalet kuþatmýþsa her yanýný
Cenazeni kaldýracak da kimsen kalmamýþsa
Senden geriye kalan sadece o eski çocukluk anýlarýysa
Topraða düþersin o gün
Belediye bile düþünmez olur bedenini
Oracýkta gömerler seni
Yürekleri daðlayan bir þeydir ki
Seni gömenler senin gibi yoksul idi
Bir an uykundan uyanýnca sarýlýrsýn o eski resimlerine
Hemen koþturursun o eski doðduðun mahalleye
Ama rüyan gibidir her þey
Nafile bir çaba iþte
Gelmeyecek o çocukluðun
Belki bu öykün gibi gelmeyecek kimse

Sosyal Medyada Paylaşın: