Mor Giyip Canıma Kastetme!

Tüm renkler yakýþýr, diyorum lâkin,
Mor giyip hazalým, cana kastetme!
Kalbime inecek, yavaþ ol, sakin,
Mor giyip güzelim, suikast etme!

Seni gördüðümde, bir hoþ olurum,
Derbeder dolaþýr, berduþ olurum,
Tek yudum içmeden, sarhoþ olurum;
Mor giyip hýzmalým, beni mest etme!

Ezelden vurgunum, çimen gözlere,
Meftunum þen-þakrak, þirin sözlere,
Atma alev alev, yakan közlere;
Mor giyip öz balým, beni test etme!

Sana sýnýrsýzca, düþkünüm zaten,
Kendimde deðilim, þaþkýným zaten,
Ebedi biricik, aþkýným zaten;
Mor giyip çizmelim, eli dost etme!

Nazenin yürüme, devrim dönüyor,
Kararýr gözlerim, ferim sönüyor,
Herkes bizi Aslý, Kerem sanýyor;
Mor giyip yazmalým, bana dest etme!

Ak tenini sarar, begonvil tonu,
Akan sular durur, sen isen konu,
Her zorluðun vardýr, bir mutlu sonu;
Mor giyip güz gülüm, mimik-jest etme!

Tacýný takýnmýþ, sende zarafet,
Ýsmin konulmamýþ, yeni bir afet,
Nefessiz lâl olmuþ, kalmýþsam affet;
Mor giyip gez zalim, beni büst etme!

Tabi ki kýskanýr, seni el âlem,
Kirpiklerin oktur, kaþlarýn kalem,
Alaca’yý yýkmaz ise de elem;
Mor giyip tez ölüm, ecel istetme!

29.12.2020
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın: