Gökkuşağım
Kýþýmý bahara çeviren cemre,
Sevgi tarlamýn altýn baþaðýsýn.
Seninle bir an, bedeldir ömre,
Bedenimi sarmalayan bel kuþaðýsýn.
Kondun kalbimin pembe köþküne,
Çaðlar aralayan kapýnýn eþiðisin.
Leyla’nýn ruhu imrenir aþkýna,
Ebruli düþlerimin teselli beþiðisin.
Seninle baþlar mutluluk mesaisi,
Varlýðýmýn þarkýsý, gözümün ýþýðýsýn.
Dökülür acýlarýmýn katraný- isi,
Yaþantýmýn vazgeçilmez alýþýðýsýn.
Bekleyiþlerim son nefese kadar,
Vefa arenasýnýn kadim aþýðýsýn.
Bu can, uðruna canýný adar,
Gizemli sevdalarýn en karýþýðýsýn.
Gözlerinin asude koylarýna al!
Ruhumu besleyen bal kaþýðýsýn.
Gitme, ebediyen bende kal!
Hayatýma renk veren gökkuþaðýsýn.
08/03/2011
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.