Yeşil Gözlerin

Haki bir ormandan rengini almýþ,
Uzaklara dalar, yeþil gözlerin.
Þirinmiþ, þekermiþ, kaymakmýþ, balmýþ,
Ruhuma can katar, asil sözlerin;
Beni benden çalar, yeþil gözlerin.

Sen bakýnca, bahar gelir, yaz gelir,
Moralim bozuksa, neþem tez gelir,
Ýlham coþar, kâðýt-kalem az gelir;
Senfonisi baþlar, neyle sazlarýn,
Efkarlara salar, yeþil gözlerin.

Çiçekler içinde fark edilirsin,
Sevda damarýma zerk edilirsin,
Ancak ölür isem, terk edilirsin;
Tablolardan daha güzel pozlarýn,
Bana içten güler, yeþil gözlerin.

Sarý saçlarýný rüzgâra verme,
Bayýltan kokundan ne olur sürme,
Karþýmda oynayýp, gerdaný kýrma!
Öldürecek iþmar, cilve, nazlarýn,
Uykularým böler, yeþil gözlerin.

Kýzýl bir afetsin, adýn aþk senin,
Deðerse tenime yakar ak tenin,
Hemen geçmez izi, dudak, busenin;
Bir volkandan düþer gibi közlerin,
Þu baðrýmý deler, yeþil gözlerin.

Tutmaz ise bir gün yorgun dizlerim,
Usanmadan yine yolun gözlerim,
Unutmak mümkün mü, her an özlerim?
Kaybolsa ortadan cümle izlerin,
Sol yanýmda kalýr, yeþil gözlerin.

10.05.2018
Muhittin Alaca





















Sosyal Medyada Paylaşın: