tepegözdü pencerelerimiz toprak evlerde yine de aðaçlara düþerdi gölgemiz maviyi arayýp durmazdýk apartmanlar arasýnda kapýmýzý açýp sokaða çýktýðýmýzda kucaklardý masmavi gökyüzümüz seke seke yürürdü yaz
çok sorunumuz varmýþ aslýnda duymazdýk bizden kararmazdý ki bulutlar yol bizden daralmaz su bizden kesilmez bizden kilitlenmezdi dilimiz
yürürdük önümüze serilen yolda
bilmezdik biz büyütür, küçültürüz ekmekleri elimizle karar, biz verirdik fýrýna sanmazdýk, yaðmurlar bizden yaðar bizden akar, damýmýzdan içeriye sular toprak kurur çatlar bizim yüzümüzden güler, aðlar bebeler
toplaþýrdýk bir gaz lambasýnýn altýna kimimiz dantel örer, nakýþ iþler kimimiz okur, yazardýk küfürlerimiz zararsýzdý, bizeydi ileri gitmezdi bacak arasýndan sokaklar tozmuþ, dumanmýþ, bilmezdik
bize dokunmayan yýlan bin yaþasýn felsefesi vardý çoðumuzun bize dokunmayan sel bize dokunmayan zaman aldanmýþýz haberimiz yoktu ’hayýr’ demekten önümüze eðilmiþti baþýmýz ezil ha ezil deðildi de ilkemiz görmezdik
bize gösterdiler anam köþede bir yer minderi pýsmýþtýk altýna
cýrcýr böceði öterdi de aðaçlarda biz konuþmazdýk daðlarda melerdi kuzular kurtlar ulurdu kavalýný hüzünle üflerdi çoban kavaklar susar, dinlerdi aðaçkakan delerdi bir aðacý yollar uçurumlara uçurumlara incelirdi biz konuþmazdýk anam sanki kesilmiþti ses tellerimiz bir ameliyathanede gözümüzü açmaktan ürkerdik
talan edildi bahçelerimiz, evlerimiz yarýldý daðlar boydan boya yürüyeceðimiz yollar yiyeceðimiz ekmekler satýldý yediklerimizi kustuk sanki maviliðimizi öðürdük
biz konuþmayý bilmezdik anam karþý durmazdýk
valla çapulcu falan da deðiliz deðildik ne de çanak yalayýcý halayýk
kimden öðrendik bu direniþi! yeþili istiyoruz!..
13. 06. 2013 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.