yalnýz deðildir kelebekler göründükleri deðin durgun sessiz varlar her ýþýklý kýmýltýsýnda çiçeklerin deðer ince kanatlar ince yerlere dönerler özgürlük ç’evresinde dans ettirir gözleri beyaz mavi
ne güzeldir benekleri dünya özünde topraðý güneþi dengeleyen renk o renk hanesinde gezerler o ev senin bu ev benim derce çiçeklerin üstünde hep bir iþleri vardýr ismi sevgi
hazineleri parýltýlý bir nefes selam verir aðaç yaprak dallarý hafifçe sevdasýna eðilerek o narin uçuþlar hazinesine ayrýlmaz üstünden gözlerim bu eþsiz bu bulunmaz dengenin biraz nazlý
seyreyler doða öyle haþmetli duruþlarý býrakarak kanatlarýn o ince dönüþünü yaþamak çok güzel, güzel der gibi merhaba diyerek her çiçek böceðe kýrarak yalnýzlýk halkasýný birbirini bulur sanki iki el birleþirken kanatlar kutsar aþký!..
19. 12. 2020 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.