aðdalý deðil ki sevdam nereden çýktý bu yoðurup durmalar çeþni katmak her yüreðe oturuþta bir vaiz gibi öðütler sýçratarak yarama günün penceresinden akýtmak dalmak odama, istemem desem de
belki hâlâ yaþadýðýný duyumsatmak bir hüzün daha eklemek kabuk baðlamaya uðraþan yarama yeniden açmak her merhem sürdüðümde el çektirmek en güzel yüzünle seðirterek mevsimi geçmekte olan zamaný bahara devþirerek
anla artýk sensiz geçiyor her yaz geçmiþ yýllarý uzaya fýrlatmak gelmiyor mu elinden her gözyaþýmý itmek isterken geriye öne çýkýp, filmini gösteriyorsun inatla dinletiyorsun yüreðimin sesini yaðmur yaðdýrýyor, güneþ açtýrýyorsun duy artýk, maziyi gömmek istiyorum o acý yüklü katmerli çukura
ne kadar yüzümü asarsa assýn koyu bir isyan deðil ki sevdam her sükutta kor olup þiirler yazdýrsýn herkes gibi ben de býraktým gülü bülbülü ötsün istediði dalda, konakta dilediði gönülde kursun yuvayý anne olsun, baba olsun yar olsun!..
17. 12. 2020 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.