Bir hiçmiþ geliþim. Gidiþim bir hiç. Bir hiç gibi yaþadým. Hiç anlamadým hiç. Ondandýr duyulmadý söylediklerim. Hiç olup gittiler. Bu yitiklerimin kaçýncý parçasýydý. Bölünmüþlüðün kaçtý sayýsý. Bir hiç gibi unuttum. Unuttum iþte. Kaçýncý vurgundu bu olanlar. Ve yalanlarla dolu bu hayat neydi. Hiçti ne varsa. Arýnmaktan söz etme bana. Ne varsa hiçti aslýnda. Bir varmýþ gibi yaþarken. Yok olmak gibiydi hayat. Hiç gibi. Kaybolmak hiçler içinde. Yapabilirsen Unutma o aradýklarýnda yok. Aramadýðýn yerlere bak. Ve önce kendine bak. Kendinde ara ne ararsan. Ne aradýðýný iyi bil. Kendinde bulamadýðýna yan. Hiçmiþ gibi unut. Hiç olmaktý hayat Yaþamak gibiydi gerçek. Ölmek hiçti.
Mehmet DEMÝR 17.12.2020 ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.