Çölünü Gökyüzüne Taşıyan Mecnun Prömiyeri

kader diye sürüldüðüm alnýn
öperken secdeyi her kýblegahta
leylaya çalan her çölde
mecnuni bir iz býrakýrým

Varlýðýn bir mayýndý
yüreðimle bastým üstüne
otopsi istemeyen bir aþkýn yataðýnda ruhum
en büyük esaret bu
çölündeki kumlarý saymazsam eðer!

Zordur
eþgali aynalara yansýrken
yokluk olarak görünen sevdayý
sonsuz derinliðiyle bir renge boyamak

Sen yine de
çarptýðým kayalara sor beni
zamanýn kýyýsýndan düþerken tutunduðum
adýný kazýdýðým
aðacýn dallarýna dikenlerine
an kesiði avuçlarýma sor
törpülenmiþ yanlarýma
uçlarýndan fýþkýran nefti yalnýzlýðýmýn
koyu melal saçlarýna
secdeye uzanýrken ellerim
niyazýma kattýðým sancýlarýma
yürüdüðüm patikalar boyunca düþürdüðüm
can kýrýntýsý nazarlarýma

Çarpýldýðým yüreðine sor beni!


deniz kokan avuçlarýna býrakýrken dudaklarýmý
gözyaþý levhasýyým
geride býraktýðým þehrin
ve öylece kalamadým ya
bir nefes gibi adýnla
bütün camlarýn buðusuna
secde ediþim ondan

Sen ki
içimin hazine sandýðýna emanet
saklýmdaki sedefsin
gözümün karasýna sürme diye
ýþýðýndan çektiðim

Lahm eyle yüreðimi gevheri ellerinle
ruhum ruhunun potasýnda erisin
ve dirilsin mananýn müzehheb nakýþýnda

aklýma zamansýz her yaðýþlarýnda
yüreðimdeki karanlýk kuyulara dökülen
nar-ý beyza tebessüme sor beni

kalbim avuçlarýnda atsýn diye
ihbar et beni
köleliðin kaldýrýldýðýný bilmeyen bedenime

nabzýmý zorlayan
usul usul ýrayýp
sorgusuz infaz eden
gözlerine sor beni!


Sen ki
kalbimin üstüne koyduðu
avuçlarýn þifasýyla iyileþtiðim
s’aklýmdaki özlemsin
içimin süveydasýndan damýttýðým beyazým
dudaklarýndan yokluðunu öperken
hasretimsin!

Tepeden týrnaða titreten bakýþlarýnýn
her gece sýðýndýðým gölgesinden sor beni

Yüreðinden Sor!





Sosyal Medyada Paylaşın: