dopdoluyum her þey benden fýþkýrýr sanki yapraklarýn sararýp dökülmesi suyunun çekilmesi gölün köpürüp gelmesi denizin nehrin taþmasý
öyle bir dünyayým ki iyi ile kötü dans eder bende evler bütünleþip ayrýlýr nefes alýr insanlar kadýnlar doðurur ölü gömülür
gövdemde acý çeker kaç kiþi etim kemiðimden ayrýlýr bir köpek çöpte yiyecek arar köpeðin uzaklaþmasýný bekler bir adam týka basa sevgi doludur omuzundaki küfe izmarit kokuludur
biri tükürdü mü yüzünüze benim yüzüm kirlenir gülümserse eðer gözler dolar sevda sepetim bir aþýk olur yatarým kapýsýnda sevdalýmýn
gerekli ne varsa insana özgü uzaðýmda yakýnýmda canda fýrtýna çýkar, þimþek çakar, ateþ yakar dopdoluyum baharla yazla çýka gelir kýþ toplayarak arkasýna evsiz, yoksulu duvarýmýn dibinde büzüþür çocuklar karýnlarýna çekerler dizlerini ayaklarým üþür
arkamda bir yýðýn adam delik deðil ayakkabýlarý..
16. 10. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.