öyle güzel bakýyorki gözlerime aþýk oluyorum aþka eðreti, gidecek gibi durmuyorum yanýnda yýllarca kalmak bir içim suda kaðýttan gemilerimi yüzdürmek kirpiklerinde sallanmak istiyorum
öyle usul geliyor ki sözler dudaðýna bütün sözlerimi unutuyorum o da kendini unutuyor bende sözleri daðýlan inci tanesi sanki ellerinde duruyor çözemediðim bütün düðümler
bir þey uzatýyor gözleriyle bir gül mü bir dünya mý yoksa sýrat mý ahirette üstünden geçeceðim hep kalýyorum yolun baþýnda bir türlü geçemiyorum ateþinin üstünden karþýdan bakýyor cennet
hapsedilmiyor bir resmin içine o mu diye soruyor penceredeki çiçekler üstlerine çekiyorum perdeyi bana bakýyor duvardan yýllarca ýslak bakýþlarýný hiç düþürmeden tuzu oluyorum gözyaþlarýnýn
yalan yok diyorum gözlerin gerçek daha hýzlý adým atar adýmlarýndan geçip gitmez yanýmdan yabancý gibi aþkýn zaferi gözlerindedir derin sulardaki aylý ýþýltý bir gül býrakýr çýkmaz sokaða
öyle tasý taraðý toplayýp gitmez gözlerinin içinde akar ýrmaðý o ince hareler alýr gönlümü kýyýlarýma çarpar sürekli bir taþ fýrlatýp kaçamam ondan çocuktur yakalar örgü saçýmdan..
07. 01. 2013 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.