Omzumdaki ipleri kestiðimden beri dualarým cevapsýz kaldý Ýç cebimde sonu gelmeyen bir þiir Sýrtýmda onca günahýn yükü Nicedir deðil boynum kýldan ince Nükteli sözler de söylemedim tanrýya Ben Thich Quang deðilim Yaksam da kendimi çýkmaz bu karanlýklar aydýnlýða
Silkinip sýyrýldým kalan vicdanýmda istimlak edildikten sonra Hep ayný göðün altýnda, Hep ayrý nehirlerin arasýnda inzivaya çekildim Affet! Aðlamadým görünce ters dönen kayýklarý Ama unutmadým Tanrým Ne uðruna öldüðünü bilmediði kavgada canýný veren evlatlarý
Giydim çorak arazilerde lustrin kunduramý Her vaha kenarýnda celladýna aþýk olan kadýnlar Boyunlarýndaki kesikler ihanetin emaresi Duymadýn mý Tanrým Aðýtlar yeþertti çölde tüm ölü kadýn sesleri Kaç mucize bu kýrýmý örter Yanan bir dilek aðacýnda asýlý kalmýþken isimleri
Kayýp soneler ve saklý asma bahçeler Kaç elma çalmam gerek dünyadan kovulmak için?
Sosyal Medyada Paylaşın:
gurbetçiyim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.