Belirsiz gölge oyunu gibi, ya da adını sen koy yukapel
Belirsiz gölge oyunu gibi, ya da adını sen koy
Tuttum yakasýndan hatýralarýn tek tek tozunu aldým yýllarýn
tek tek hesabýný sordum unutulmalarýn avuntularýn eskilere götürdü bir bir simalar aklýmda canýmda yamacýmda teraneler var gözümün önünden gitmeyen o küçük bar ve þarký söyleyen sesin benim diyenin yaþayamayacaðý o küflü aþk o süfli aþk hepsi hepsi eski bir sevda yanýndan yöresinden yýpratýlmýþ yararsýz diye atýlmýþ satsan beþ para etmez çektim yorganý yüreðimin baþýmdan aþýrdým kazdým ellerimle kendi mezarýmý baþýna bir taþ dikip senin adýný yazdým
hayat ha bire yaðarken kar sulu sepken dolu dolu toprak koktu ben ýslandým buz kestim hatýralarýn þemsiyesi altýnda þýp þýp þýp karýþtý dost yaðmur göz yaþlarýma
sizler yaþam teknesinde ben tek kürekle kalmýþken belki yanýmdan gelip geçerken gülümsersiniz diye bir umuttu yaþamak
Yüksel Nimet Apel
9.Kasým.2020.Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.