Burda ayak izi var demiþ bir ses terzi bi bakmýþ parlak kaygan bir kumaþ gitmiþ biri býrakýp enine boyuna ölçüp biçmiþ hayal terzisi koyup elini þakaðýna sonra düþünmüþ de düþünmüþ çýplak çok kumaþ az
kaç yetimi giydirebilirim ki demiþ de düþünmüþ de düþünmüþ zor imiþ terzi olmak kumaþ az hem de kaygan Pazen’e razý olduk hani hani nerde o üstümüzü örtecek atlas yorgan çocuk çok hepsi ergen terzi yine son bir kez daha ölçmüþ kumaþý iyi bir hesapla kaç umut kaç düþ çýkardý ki kaç düþ çýkardý terzi dersiniz dersiniz de budur bilesiniz sonunda terzi esnemiþ esnemiþ dalmýþ uykuya
sahi hayat nasýl bir aþ piþmeden önümüze konan soðuk yense tatsýz sýcak yense yakýyor sonra da uyanmýþ hayal terzisi inmiþ bahçeye demiþ ben de maydanoz tere soðan ekerim buðday eker biçerim aç çocuk kalmayýnca çýkar hayal olmaktan düþlerimiz kabartmýþ topraðý ekmiþ tohumlarý can suyunu taþýmýþ karýncalar aç çocuk kalmayýnca ve çýplak çocuk çýkar hayal olmaktan düþlerimiz
Yüksel Nimet Apel 20/Aralýk/2014/Cumartesi/Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.