MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Hüzün ağacı
yukapel

Hüzün ağacı



Yol kenarýndayým
ben bir hüzün aðacýyým
önümden insanlar geçer
okula giden çocuklar

satýcýlar satýcýlar
sesleri yýrtar sokaðý-hele bir hurdacý var
eskimiþ aþklar pazarýnda
þýracýysa geceleri-gizli gizli
köþe bucak
derdinde þarap satmanýn

bense bir hüzün aðacýyým çiçeklerim güzün açar
dostum güneþtir benim
kaçar uykum geceleri
üþürüm-ürperirim yapraklarým dökülünce
uyku tutmaz beni
sabahlarý düþ görürüm

bir gün geldin kondun dalýma pervasýz
almadan izin
bazý avucumda bir kuþ
bazý bazý bir kelebek- o sendin demek
dönüktü sýrtýn bana dökmüþtün tüylerini
ben gibi üþüyordun sen de
bir gün dönünce yüzünü
gördüm-bulut bulut yaðýyordun
geçiyorken üzerimden
içerime içerime

sen gidince ardýndan ýtrýn kalýr
girdin bir gece düþüme
yapraklarým çok ýsýtýr
sarýl bana üþüme

düþ-düþ yine düþ avucuma
yalnýz býrakma beni-mesela
hafta sonu bu Cuma

sen gidince ardýndan buralar sen sen kokmakta
bak güneþ doðacak birazdan
sabah olmakta

ben bir hüzün aðacýyým çiçeklerim açar güzün
geceleri kaçar uykum üþürüm
ürperirim
sabahlarý düþ görürüm yine gel gir düþüme- tek yapraðým kaldý bu güz
sarýn ona üþüme

Teþekkürler oðlum sürprizine bayýldým; gönlüne saðlýk caným

Yüksel Nimet Apel

22/Þubat/2013/Cuma/Ankara






Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.