Bu akþam saatleri tespih dilimde Akþamýn renkleri kararýrken git gide
gelecek uzun yeni bir gecenin ezgisindeyim
sancýlý bir sabaha hamak kurarken depreþir evliya çoðulculuðum
uyuyup kalmasam belki bir köþe minderinde bu kez baþka bir baþka olacaktýr Masiva’ya yolculuðum
kurtulup renk körlüðünden yüreðinde susuz kalan þükür çiçeðinin farkýna varmak yani yeniden uyanmak gönül gözüyle þimdi o gözle gözle ve kulak ver o gözle seyreyle
gör renkleri duy kokularý duy ki o misk- i amber kokularý cennet kokusudur
engin mavi sularda kulaç atmanýn bil ki yeniden doðuþ coþkusudur
ilk adýmýydý belki hayata dönüþün ve tam da tadýna varmak yaþamak denen düþün
bak ve tefekkür et mor daðlar süsenler fesleðenler yeþil vadiler laleler zambaklar küçük dereler gizemli göller þelaleler
kaldý mý gitmeden kursaðýnda bir baþka heves de ki o göllerde yeþil baþlý derviþ bir kurbaða olsam dökülsem tespih tespih günahlarýmdan
...
Yüksel Nimet Apel
10/Ekim/2014/Cuma/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.