Paylama þairim, paylama, Varsýn farklý olsun huyumuz. Sen hýrçýn dalga, Ben sakin, durgun derya… Nihayetinde ikimiz de suyuz. Ýþte ortak payda! ..
Bakma bana, Þairim öyle tepeden tepeden! Hizmet deðil mi insana, Ýkimizin de amacý? Belki sen dik daðlarý seversin, Ben ovayý, yamacý… Deðmiyor mu ikimizin de topraða, Yine ayný anda ayaklarý?
Bilinir þairim, Esip gürlemesen de, Gönül yýkmasan da… Bilinir sen ki haþin, sert rüzgâr, Senin eserin, Þifa yüklü bulutlar, Ýlaç gibi yaðmur; Bembeyaz çarþafýyla kar…
Neþtere ne gerek var? Ben serin, ýlýman hava; Yaramam yani iþe o kadar… Ama, sanma ki seninki ayrý, Benimki ayrý dava… Nihayetinde senin yazdýðýn has þiir, Benimki ham fikir, Gördün mü ürettiðimiz yine ayný: Hava civa…
Necip Zeybek
Sosyal Medyada Paylaşın:
NecipZeybek Çöreotu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.