Yaþýmdan genç, kalbimden kadim
Ýzini sürdüm, esmerlendim i mgesinde þiirin
Bir buselik gibi makam-ý dil üzre titredi nazende bahar.
Itýrlý bahçelerde soluklandýðým mevsim
Yýkanýrdý aksimiz mavi sýrlarýnda havuzun
Geçerdi yâdýmdan incecik naðmeli ismin.
Akþamdý gözlerinden öptüðüm vakit
Gözlerin besteli bir ay ýþýðý mýydý?
Þehrayin sazýnda uzun tebessümlü bir an mýydý?
Salkým sümbül açtýðým o mor aydýnlýk.
Bu sema, bu tumturaklý yýldýz þarkýsý,,,
Taklarýn altýndan geçer gibiyim
Ruhumda eskil bir haz,
Çeþminde aradýðým merhaba izi
Keþke görebilseydi beni
O menekþeli aynalar…
Gitmelerin eriþtiði saatler çalýyor uzaktan uzaða
Gölge gibi çekiliyorum hatýrandan
Çoðalmýþ ölümdü sevmelerimiz anlýyorum.
Bu aþk ki yaþýmdan genç, kalbimden kadim
Bir yalancý bahar, kýrýk rebaplardan dinlediðim…
Olcay GÖKÇE (AMASYA / EKÝM 2020)