BANA BİR ATEŞ VER...

Bana bir ateþ ver,
Güneþ kavruðu rençber teninden,
Baþaklarýn içinden.
Temmuz kuþluklarýnda pervâsýz öpüþmelerinden
Toprakla alýn terinin.

Bana bir ateþ ver,
Yurdumun dört bir yerinden.
Yoksunluðun nefesinden,
Bir yalnýzlýk türküsünden.
Her þeye raðmen,
O "inadýna sevmek" asaletinden,
Ve umudun bereketinden.

Bana bir ateþ ver,
Medeniyetin maskesinde
Ölüm nöbetlerinden.

Yakalým nefrete götüren gemileri,
Rotalarýyla bir.
Eritip çelik namlularý
Kalemler yapalým,sevgi mürekkepli,
Þiirler yazalým.
Gökyüzünden silip karalarý,
Maviler çizelim.
Küllendirip " ben " leri,
" Biz " ler olalým.

Bana bir ateþ ver,
Boðalým dumanýnda,þeritlerini yollarýn;
Gidiþleri yok edip,
Bekleyelim dönüþleri,
Barýþýn,kardeþliðin ve insanlýðýn diyârýnda.
Yeter, bitirelim gurbetleri...

Albeyazým

Sosyal Medyada Paylaşın: